Wiatr zmian wieje w tym roku w polskiej polityce. Wiele wskazuje na to, że zaskakujące wyniki wyborów prezydenckich mogą okazać się jedynie przygrywką większych zmian na jesieni. Pomimo korzystnych sondaży PiS zachowuje pokorę. Nie jest bowiem pewien skali zwycięstwa, a poza tym nawet w przypadku wygranej może mieć problem ze stworzeniem rządowej koalicji. Najbardziej w tym momencie prawdopodobny partner koalicyjny – ugrupowanie P.Kukiza – jest bowiem tworem wielce nieprzewidywalnym.
W tej sytuacji warto moim zdaniem wrócić do koncepcji ….…PO-PiS. Tak, tak, do koncepcji sprzed 10 lat, która wówczas nie wypaliła. Pozornie do koalicji takiej jest znacznie dalej niż wówczas – ostatnie 10 lat jawi się bowiem jako nieustanne umacnianie podziałów. Moim jednak zdaniem w rzeczywistości do koalicji PO-PiS wcale nie musi być daleko. Szczególnie jeśli w obu ugrupowaniach istnieje choć odrobina poczucia odpowiedzialności za kraj.
Co wg mnie sprzyja takiej koalicji? Kilka czynników:
- Po pierwsze to, że liderzy PO i PiS nie są już dziś tak wyraziści jak 10 lat temu. PO nie ma dziś silnego lidera jakim był D.Tusk, a PiS – po wielu latach klęsk wyborczych – zmienił strategię i zaczął „grać na wielu fortepianach”, co ważne ludziach mniej ortodoksyjnych i często nieuwikłanych w stare zatargi. Przez minione 10 lat obie partie powymieniały się też niektórymi członkami, co dobitnie pokazuje że jednym do drugich wcale nie jest tak daleko,
- Po drugie obie partie miały okazję spokornieć; PiS doświadczony kilkoma wyborczymi klęskami, a PO na bazie tego co dzieje się w bieżącym roku. Pokora znacznie ułatwia osiąganie kompromisów,
- Po trzecie programy gospodarcze obu partii wcale tak bardzo się od siebie nie różnią – różnice są często sztucznie wyolbrzymiane na potrzeby debaty politycznej, ale ogólny kierunek polityki obu ugrupowań jest moim zdaniem zbieżny. Zresztą członkostwo w UE, trendy globalne czy lokalne (zwłaszcza demograficzne) znacznie ograniczają możliwości eksperymentowania z polityką gospodarczą. W tej sytuacji wiele elementów obietnic przedwyborczych – które artykułuje się dziś jako główne różnice – jest w praktyce nie do zrealizowania (symptomatycznym przykładem w tym względzie był niedawny wywiad prof. Glinskiego w radiowej Trójce – stwierdził on, że PiS będzie realizować program obniżenia wieku emerytalnego do 65 i 60 lat, ale równocześnie rozmawiać ze społeczeństwem na temat jego racjonalizacji, podniesienia).
- Czwartym czynnikiem, który tworzy korzystne uwarunkowania dla koalicji PO-PiS jest sytuacja geo-polityczna . W warunkach wojny za naszą wschodnią granicą i słabnącej w oczach Unii Europejskiej nie stać nas na nieustający spór, który przewleka rozwiązywanie ważnych spraw. Potrzebujemy konsolidacji głównych sił politycznych wokół kluczowych wyzwań jakimi są dziś umacnianie gospodarki i szybka modernizacja armii.
Połączenie w ramach koalicji partii wyrosłych z rdzenia Solidarności byłoby niesamowitą klamrą spinającą 25 lat polskiej transformacji. Pokazywałoby jak wiele przez te 25 lat się nauczyliśmy. Nie tylko w zakresie wolnej gospodarki i demokracji, ale także w zakresie odpowiedzialności za kraj. Byłaby to pierwsza od bardzo długiego czasu okazja by siły reprezentujące zdecydowaną większość naszego społeczeństwa mogły – siedząc po tej samej stronie stołu, w ramach koalicji – poważnie i rzeczowo porozmawiać o ważnych dla Polski kwestiach i – mam nadzieję - osiągnąć konsensus. Taka koalicja zostałaby moim zdaniem bardzo dobrze odebrana przez przedsiębiorców, inwestorów i społeczeństwo. Byłaby bardzo mocnym sygnałem naszej dojrzałości, w końcu od kogoś kto ma 25 lat można już tej dojrzałości wymagać.
Copyright © Money.pl