Znajdując satysfakcję w codziennych aktywnościach, otwierając się na zmiany, robienie rzeczy „z sensem” i rugując z życia rutynę jesteśmy w stanie uzyskać wysoki poziom poczucia wynagrodzenia w naszym mózgu bez potrzeby uzyskiwania „zastępczej satysfakcji”. Oczywiście to wszystko w praktyce jest znacznie trudniejsze niż samo pisanie o tym – działając w oparciu o „programy” z reguły zdążyliśmy się z nimi silnie zidentyfikować, przyjąć, że one to my. Niemniej jednak zdarza się to w świecie na coraz szerszą skalę, globalnie więcej i więcej ludzi zatrzymuje się w swym kołowrotku, by zadać sobie pytanie: ale właściwie dlaczego ja to robię?